Πώς να εξαγάγετε τα ενεργά συστατικά από τα φυτά;

Το σύνθετο σύστημα που περιέχεται σεφυτάείναι εξαιρετικά πολύπλοκο και ο αριθμός των τύπων του συχνά υπερβαίνει το συμβατικό γνωστικό πεδίο. Όχι μόνο το περιεχόμενο των διαφορετικών ενώσεων διαφέρει σημαντικά, αλλά η συνολική διαφορά μεταξύ των διαφόρων ομάδων φυτικών ενώσεων είναι επίσης πολύ εμφανής.

Από την άποψη της συνολικής ταξινόμησης, οι φυτικές ενώσεις μπορούν συνήθως να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: η μία είναι οι πρωτογενείς μεταβολίτες, όπως πρωτεΐνες, αμινοξέα κ.λπ., που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Αποτελούν τις βασικές ουσίες για τα φυτά για τη διατήρηση των βασικών ζωτικών δραστηριοτήτων. Το δεύτερο είναι δευτερογενείς μεταβολίτες, όπως αλκαλοειδή, φλαβονοειδή, τερπενοειδή κ.λπ., οι οποίοι μετασχηματίζονται από ορισμένους πρωτογενείς μεταβολίτες μέσω πολύπλοκων μεταβολικών διεργασιών στα φυτά. Προς το παρόν, οι συγκεκριμένοι ρόλοι τους στις φυσιολογικές δραστηριότητες των φυτών δεν έχουν διερευνηθεί πλήρως.

Εξαγωγή: Το σχήμα αυτού του συνδέσμου καθορίζεται κυρίως από τις φυσικές και χημικές ιδιότητες της ένωσης στόχου (καλύπτοντας βασικούς δείκτες όπως οξύτητα, θερμική σταθερότητα και διαλυτότητα) και ο βασικός σκοπός είναι να μεγιστοποιήσει και να σταθεροποιήσει την εκχύλιση της ένωσης στόχου. Για θερμικά ασταθείς ενώσεις, θα πρέπει να επιλέγονται μέθοδοι εκχύλισης σε χαμηλή θερμοκρασία, όπως ψυχρή εμβάπτιση, κρίσιμη εκχύλιση σε εξαιρετικά χαμηλή θερμοκρασία κ.λπ.. Η επιλογή των διαλυτών εκχύλισης πρέπει να συνδυάζει την πολικότητα και την οξύτητα και την αλκαλικότητα της ένωσης. Λαμβάνοντας ως παράδειγμα τα αλκαλοειδή, επειδή είναι αλκαλικά, στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιείται όξινη εκχύλιση, η οποία επιτρέπει πρώτα στα αλκαλοειδή να σχηματίσουν άλατα που είναι εύκολα διαλυτά στο νερό. Ολοκληρώστε την εκχύλιση και στη συνέχεια αποκαταστήστε την αρχική δομή μέσω επεξεργασίας αλκαλοποίησης. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα αλκαλικό διάλυμα για να απελευθερώσετε τα αλκαλοειδή πρώτα και μετά να επιλέξετε έναν κατάλληλο πολικό διαλύτη για εκχύλιση. Στη συνέχεια, δείτε τους πολυσακχαρίτες, τα περισσότερα από αυτά τα συστατικά είναι εύκολα διαλυτά στο νερό, δύσκολα διαλύονται σε αλκοόλες, συνήθως με εκχύλιση νερού και καθίζηση αλκοόλης για να ολοκληρώσετε την προκαταρκτική εκχύλιση και καθαρισμό. Λόγω της μεγάλης ποικιλίας φυτικών ενώσεων.

Καθαρισμός: Η βασική του ιδέα είναι παρόμοια με αυτήν της εκχύλισης, αλλά απαιτεί μεγαλύτερη ακρίβεια διαχωρισμού. Γενικά, η διαδικασία εκχύλισης θα εκτελείται σύμφωνα με τη διαφορά πολικότητας των ενώσεων και τα εκχυλίσματα θα χωριστούν προκαταρκτικά σε διαφορετικά πολικά συστατικά και στη συνέχεια χρωματογραφία στήλης πυριτικής πηκτής, χρωματογραφία στήλης γέλης, χρωματογραφία στήλης γέλης, μακροπορώδης και άλλες μέθοδοι εκχύλισης χρησιμοποιείται για λεπτό διαχωρισμό. Οι αρχές διαχωρισμού αυτών των τεχνολογιών αντιστοιχούν στη διαφορά πολικότητας, το μέγεθος του μοριακού βάρους, τη διαφορά συγγένειας με τη ρητίνη, τη διαφορά συντελεστή κατανομής σε διαφορετικούς διαλύτες κ.λπ. των ενώσεων.

Ταυτοποίηση: Στο στάδιο της αναγνώρισης της δομής της ένωσης, τεχνικές πυρήνα όπως η φασματοσκοπία υδρογόνου με πυρηνικό μαγνητικό συντονισμό, η φασματοσκοπία άνθρακα και η περίθλαση κρυστάλλων ακτίνων Χ χρησιμοποιούνται συνήθως για την αποσαφήνιση της ακριβούς διαμόρφωσης της ένωσης. Ταυτόχρονα, η υπεριώδης φασματοσκοπία και η υπέρυθρη φασματοσκοπία συμπληρώνονται για να παρέχουν συμπληρωματικά στοιχεία για τη δομική ταυτοποίηση της ένωσης.